Featured

Elke stage is een kleine film noir. Op papier schrijf je een keurig script, met leerdoelen en formats. Daarna cast je een stagiair en een begeleider die “er wel even bij doen”. De echte film speelt zich af onder tl-licht: half afgemaakte klussen, uitgestelde feedback, koffie die te lang staat. Pas in het hoofd van de stagiair valt het verdict: dit bedrijf is een aanrader. Of een waarschuwing.

Old men

Er is niks mis met Generatie Z. Die loopt alleen als eerste tegen onze institutionele Windows-95-muur op. Wij noemen dat dan “jong en veeleisend”, wat ongeveer is alsof je de kanarie in de kolenmijn “overgevoelig” noemt. Stagiairs zijn geen projectmateriaal maar systeemfout-meldingen met sneakers. Ze zeggen niet: ik deug niet. Ze zeggen: jullie draaiboek loopt al sinds 1740 achter. Call it, friendo.

Riolering

Een bedrijf lijkt minder op een bruisend festival en meer op het rioolstelsel eronder: onzichtbaar, maar bepalend voor alles daarboven (want als het lekt, zit je in de shit). Stages maken dat feilloos zichtbaar. Niet de grote gebaren, maar de kleine routines bepalen of een stagiair leert, floreert of afhaakt. Van Xerox-monteurs die de waarheid in de prullenbak vinden tothet inzicht: wie het kleine begrijpt, kan het grote verbeteren.

Tocht

Stages laten zien waar het tocht in je organisatie en dat is goed nieuws. Tocht betekent lucht, beweging en eerlijkheid. Boven draait men aan beleid, beneden aan gevoelens, maar er is wel een gevaar: Zonder verbinding zit de boardroom in de sauna en de werkvloer op de pool. Dit essay omschrijft de stage als smeerolie tussen top en vloer. Want waar het tocht, leeft het; en leren mensen ademen.

Aandacht🥇

Stagiairs blijven niet vanwege taken of werkprocessen, maar omdat ze zich gezien voelen. Deze blog laat met het model van Bateson en Dilts zien dat motivatie bovenin de piramide zit: bij identiteit, zingeving en aandacht. Bedrijven die daar durven investeren, winnen loyaliteit, groei en glimlach. Begeleiding zonder glimlach is, uiteindelijk, gewoon Excel.

Meetdrift

We stoppen mensen graag in schema’s: zes hokjes, vier kleuren, één cirkel.
RIASEC, DISC, Kolb; alsof leren een IKEA-handleiding is.
Hun bedenkers wilden nuance, wij maakten er PowerPoints van.
Want meten voelt veiliger dan begrijpen.
Dit stuk is voor iedereen die ooit dacht: als ik het maar in Excel zet, wordt de mens vanzelf logisch.

Recente blogs

Benieuwd hoe mijn kijk op stages jouw organisatie kan helpen?

〰️

Bel of app! 💡

〰️

Benieuwd hoe mijn kijk op stages jouw organisatie kan helpen? 〰️ Bel of app! 💡 〰️